Wat een geweldige week ! Prachtig weer, zeer voorspoedige reis, zowel heen als terug. En wat een enthousiaste deelnemers.
Zaterdagavond werden we warm welkom geheten door hoteleigenaar Herbert van hotel Seeblick in Nassereith. Een gezellig familiehotel dat we geheel voor onze eigen groep ter beschikking hadden. Met een knusse eetzaal en een gezellige “stube” zaten we “gebakken”.
Zondag hadden we de morgen voor eigen invulling. De meesten deden een rondje dorp en liepen om het meertje om te kijken in welk plaatsje we ons bevonden. Na de koffie met gebak gingen we om 12.30 uur op pad met de bus naar Holzhausen. De langlaufers kregen daar les. Enkelen dachten geen les nodig te hebben, maar kwamen toch van een koude kermis thuis. Na een jaar uit de bus stappen en zo de latten op viel toch wat tegen. De wandelaars maakten een mooi tochtje rondom het plaatsje. Sneeuw lag er genoeg !
Maandagmorgen om 09.30 uur stapten we in de bus richting Seefeld. De groep langlaufers naar Leutasch. Een grote groep wandelaars maakten een prachtige wandeling in de zon over de geruimde winterwanderweg van ruim 15 kilometer. Aan het eind van de middag kwamen we allen weer samen bij de bus waar de chauffeur ons iedere dag opwachtte met een lekkere “schnaps” als opwarmertje.
Dinsdag gingen we naar het Ötztal. Met een metershoge sneeuwman langs de kant van de weg kwamen we aan in Niederthai. De langlaufers konden hun hart ophalen met mooie loipes. Het weer en de omgeving waren super mooi. Een grote groep wandelaars gingen op pad om Niederthai van bovenaf te bekijken. Een deel verschanste zich op een bankje in de zon. Een ander deel ploeterde voort. Zij werden beloond met een spectaculaire rodeltocht
terug per slee. Helemaal geweldig !!! ’s Avonds de traditionele fakkeltocht door het dorp met glühwein na.
Woensdag stond het Pitztal op het programma. Een lang gerekt dal van zo’n 25 kilometer. Ook de skiërs onder ons konden hier hun hartophalen. Diverse wandelaars namen hier de skibaan naar boven om van het prachtige uitzicht te genieten en rond het meertje te wandelen. Anderen bleven beneden en wandelden een stuk langs de beek. De langlaufers hadden 21 kilometer aan loipes tot hun beschikking. Een eldorado. Toch waren er wel wat valpartijen. Waar de een er met een gehavende neus en voorhoofd afkwam, kwam Marcel wel heel lelijk terecht. Met een paar scheurtjes in
zijn schouder en gekneusde ribben was het langlaufen voor hem afgelopen deze week. Dat was wel zuur.
Donderdag werd er sneeuw verwacht. We gingen naar Ehrwald en Lermoos. Een paar dappere langlaufers bonden toch de latten om, maar het ging zeer moeizaam. Toen de sneeuw eenmaal viel haakten ze snel af. De wandelaars maakten een prachtige wandeling. De panoramaweg leek wel een sprookje. Zo mooi. Voldaan keerden we huiswaarts. ’s Avonds hadden we een muziekavond. Een goede muzikant die de muziek aanpaste aan het gezelschap. Hij zorgde uiteindelijk voor een waar orkest met een geweldige dirigent. Wat hadden we een lol.
Vrijdag gingen we een dagje naar Innsbruck. Iedereen vermaakte zich op zijn manier. Een paar bleven thuis vanwege de griep die ook bij ons gezelschap toegeslagen was. Heel Holland hoest stond er in de krant. Nou niet alleen in Holland kan ik u verzekeren. ’s Avonds na het eten werden de bedankjes en presentjes over en weer uitgewisseld. Indrukwekkend was de toespraak van Herbert over hoe hij de groep ervaren had. De waardering naar hen werd zeer op prijs gesteld. Een vriendelijk woord iedere dag. Het zijn de kleine vriendelijke uitingen die de mens als groots kan ervaren. Een mooi moment om bij stil te staan en te overdenken. En uiteraard werd onze chauffeur Frank in het zonnetje gezet. Een goede chauffeur die ons veilig en wel weer thuis bracht. Kortom een wintersportreis die we zeer geslaagd kunnen noemen.
We kijken uit naar de reünie op 24 maart , in het verenigingsgebouw van: Muziekvereniging FLORA, gevestigd adres hoek Wim Kan Dreef – Bilderdammerweg in Kudelstaart, van 14.30 tot 17.00 uur, waar we na mogen genieten met de foto’s en de verhalen.
